Ομιλία Δημάρχου Πύργου κ. Γαβριήλ Λιατσή

Ομιλία Δημάρχου Πύργου κ. Γαβριήλ Λιατσή στην απονομή του χρυσού μεταλλίου αξίας και της ανακύρηξης σε επίτιμου δημότη του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου.

Με ιδιαίτερη χαρά

Σας υποδέχομαι και Σας καλωσορίζω εκ μέρους των συμπολιτών μου Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε κ.κ. Χρυσόστομε,

Εσάς τον Πνευματικό Ηγέτη των αδελφών Κυπρίων,

Εσάς το σύμβολο της ενότητας του Ελληνισμού.

Η παρουσία Σας στον Πύργο,

την πρωτεύουσα του νομού Ηλείας,

αποτελεί συνέχεια των δεσμών που ενώνουν εδώ και 65 χρόνια
τους συμπολίτες μας και τον Κυπριακό λαό.

Στην μνήμη μας είναι καταγεγραμμένα ιστορικά γεγονότα όπως:

– ο ξεσηκωμός της νεολαίας του Πύργου, στο ξεκίνημα του εθνικού μας αγώνα,

– η επίσκεψη τον Μάρτιο του 1958 του Εθνάρχη Μακαρίου, η ομιλία του σε χιλιάδες συμπολιτών μου, λέγοντας: «Όπου υπάρχουν Τάφοι, εκεί και η Ανάστασις» και συνέχισε «Εις τους τάφους των Κυπρίων Εθνομαρτύρων είναι εσπαρμένα τα ζωηφόρα σπέρματα μιας μελλοντικής Εθνικής Αναστάσεως»
καθώς και η επίσκεψη του Γεωργίου Γρίβα τον Δεκέμβριο του 1959 και η ομιλία του στα Χαλικιάτικα

– και η απόφαση του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών της πόλης μας, οι οποίοι ξεκίνησαν από την Κεντρική μας Πλατεία με το λάβαρό τους και με φιάλες από το αίμα τους, σε μια μοναδική για την εποχή εκείνη εκδήλωση διαμαρτυρίας, πεζοπορώντας επί πολλές ημέρες, καταλήγοντας στην Κεντρική πύλη της Αγγλικής πρεσβείας στην Αθήνα, την οποία και έβαψαν με το αίμα τους, προκαλώντας την προσοχή και το ενδιαφέρον όλων των Ευρωπαίων ηγετών.

Κίνηση την οποία κατέγραψαν λεπτομερώς τα Μέσα Ενημέρωσης της εποχής, προκαλώντας παγκόσμια συγκίνηση.

Στην πόλη μας, Μακαριώτατε,

Μια μεγάλη πλατεία ονομάστηκε «Πλατεία Κύπρου» και στην ανατολική είσοδό της στήθηκε Μνημείο για τον Καραολή, τον Δημητρίου και τους άλλους ήρωες που ο Τζο Χάρντινγκ και οι Εγγλέζοι εκτέλεσαν δι’ απαγχονισμού και φέρει την επιγραφή «Κυπρίους αδελφούς πεσόντας υπέρ Ελευθερίας, κάτοικοι Πύργου τιμώντες τηνδ’ έστησαν».

Εκείνο που έμελλε να είναι το πιο σπουδαίο και μεγάλο στον Αγώνα της Κύπρου ήταν η θυσία των συμπολιτών μας:

Κων/νου Παφιώλη,

Ιωάννη Πολυζώη,

Θεόδωρου Ξένου

και Ιωάννη Παπαδόπουλου, που πρόσφατα επαναπατρίστηκαν τα οστά του.

Τα γεγονότα αυτά είναι που επισφράγισαν τη σχέση της πόλης μας με τους Κύπριους αδελφούς μας. Ήταν ακόμη πολύ μεγάλη τιμή για μένα το γεγονός ότι παρακολούθησα την ιστορική ομιλία, τον Μάιο του 2004, στο Χάρβαρντ, του αείμνηστου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, όπου με υπερηφάνεια άκουσα τον πατριωτικό του λόγο και με συγκίνηση συνομίλησα μαζί του διαπιστώνοντας με έκπληξη ότι ήταν γνώστης της ιδιαίτερης σχέσης της πόλης μας με την Κύπρο. Αλλά και αργότερα, στο κοντινό παρελθόν, γνώρισα τον πρόεδρο της Κύπρου, κ. Δημήτριο Χριστόφια, όταν αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Πάτρας.

Μακαριώτατε,

Η τραγική μοίρα των Κυπρίων αδελφών μας, των αθώων θυμάτων της βίας, συνταράσσουν και απασχολούν κάθε ελληνική ψυχή και σκέψη.

Η μη οριστική λύση – μέχρι σήμερα – του Κυπριακού, επιβάλλει επαγρύπνιση και συστράτευση όλων των δυνάμεων του Ελληνισμού.

Πιστεύω ότι οι καθημερινές αναταραχές που βιώνει και αντιμετωπίζει ο Ελληνικός λαός αδιάσπαστα και ενωμένα, θα κοπάσουν και θα υπερισχύσει το δίκαιο και η λογική.

Αυτό απαιτεί η παγκόσμια κοινή γνώμη και το καλώς εννοούμενο συμφέρον των λαών.

Και είμαι βέβαιος ότι εμείς οι Έλληνες θα φανούμε ικανοί να πορευθούμε με την οφειλόμενη υπομονή, την ενότητα και αλληλεγγύη, με την πειθαρχία και την κατανόηση που απαιτείται μπροστά στα προβλήματα.

Ο εθνικός αυτός αγώνας απαιτεί προπαντός να διατηρήσουμε ασκίαστη μέσα μας τη συνείδηση της συνέχειας και της συνοχής των Ελλήνων.

Θέλω αυτή τη συνείδηση να εξάρω σήμερα εδώ, υποδεχόμενος Εσάς,

τον Αρχηγό της Κυπριακής Εκκλησίας,

στην πόλη μας,

την πόλη των αγώνων και της αγάπης για την Κύπρο

γιατί εδώ αναδείχθηκε η συνείδηση σε χρόνους εξαιρετικά δύσκολους – χαλεπούς, θα έλεγα – στέλνοντας σε όλους τους Έλληνες και όχι μόνο, τα πρώτα μηνύματα του αγώνα για την Κύπρο μας, που ήταν ελπιδοφόρα μηνύματα για τη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας.

Σας τιμούμε σήμερα Μακαριώτατε

και τιμούμε τους αγώνες και τις θυσίες Ηλείων και Κυπρίων αγωνιστών και πεσόντων για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία της μεγαλονήσου και του Έθνους μας.

Η αγκαλιά του Πύργου ήταν πάντα ανοιχτή και ζεστή για τους Κυπρίους αδελφούς μας.

Η πόλη μας ήταν η πρώτη που δήλωσε την αγάπη και την αλληλεγγύη της στις δραματικές εκείνες ημέρες της εισβολής. Υποδέχθηκε 151 παιδιά Κυπριωτόπουλα προσφέροντάς τους στοργή και φιλοξενία.

Μακαριώτατε,

Από σήμερα είστε εκλεκτός συμπολίτης μας. Το Δημοτικό Συμβούλιο ομόφωνα Σας κατέστησε μέλος της μεγάλης Πυργιώτικης οικογένειας. Είμαστε υπερήφανοι που αξιωνόμαστε να σας απονείμουμε το Χρυσό Μετάλλιο Αξίας ως αναγνώριση των αρετών Σας και ως επισφράγισμα της φιλίας,

της αγάπης,

της αδελφοσύνης

και της αλληλεγγύης μεταξύ των Πυργίων και των Κυπρίων.

Ας είναι ευλογημένη η Κύπρος μας και η γη της

με τους ανθρώπους της:

τους ανδρείους,

τους σοφούς

και τους δημιουργικούς.

Ας μένουν οι αγώνες για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία της Κύπρου για πάντα ζωντανό παράδειγμα και φωτεινή διδαχή στην ανηφορική πορεία του Έθνους μας, που η επιβίωσή του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτούς τους αγώνες.

Ο ήλιος της χριστιανικής ανθρωπιάς και της διεθνούς δικαιοσύνης θα μείνει κοινός σταθερός μας οδηγός μέσα στο χρόνο.