ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΖΟΥΣΕ Ο ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Καθώς μια μέρα ξεσκόνιζα την βιβλιοθήκη μου έπεσε στα χέρια μου ένα παιδικό βιβλίο με την ζωή του αρχαίου φιλόσοφου Διογένη.Αμέσως το μυαλό μου ταξίδευσε στην Αρχαία Ελλάδα και χωρίς άλλο φαντάσθηκα έναν λεπτόσωμο ανθρωπάκο, με μορφή ασκητική, να κρατά ένα φανάρι και να βγαίνει από ένα τεράστιο πιθάρι.
Χαμογέλασα και μουρμούρισα με κάποιο παράπονο Αχ… ο Διογένης! Κάποιο δάκρυ κύλισε στα μάτια μου καθώς ψηλαφούσα το εικονογραφημένο βιβλίο που ήταν χαρισμένο με ωραία αφιέρωση από έναν αγαπημένο θείο μου που δεν ζει πια’ Είπα μόνη μου… Για δες ο Διογένης πριν τόσα χρόνια έβγαινε με το φανάρι και έψαχνε για άνθρωπο!
Δεν ανέχθηκε ούτε τον Μ.Αλέξανδρονα να του κρύψει τον Ήλιο
Σκέφτηκα…γιατί όλες αυτές οι αφίσες έχουν κρύψει τον Ήλιο της Ηλιούπολης της πιο όμορφης και φιλόξενη περιοχή όλης της Αττικής; Πότε θα έρθει το περιστέρι της ειρήνης μέσα από τον Ήλιο της Ηλιούπολης φέρνοντας την ειρήνη σε όλους μας ;
Ίσως η έννοια του Ανθρώπου να είναι σπάνια από παλιά !Το φως του ΉΛΙΟΥ φέγγει για όλους .Πόσοι έχουν το θράσος ενσεινήδητα να τον κρύβουν στους συνανθρώπους τους;
Τώρα που δίνουμε την μάχη στις επικείμενες εκλογές, ας γίνουμε σαν τον Διογένη!Να ορθώσουμε το ανάστημά μας για να έχουμε έναν δυνατό πελώριο ΗΛΙΟ που θα φέρει το περιστέρι σαν αγγελιοφόρο με κλαδί ειρήνης για τον τόπο μας
Ηλιακοπούλου Βασιλική
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΧΑΡΑΚΤΡΙΑ ΓΡΑΦΙΣΤΑΣ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
