Το εργοστάσιο
επεξεργασίας στερεών αποβλήτων στην
Ηλεία σημαίνει ιδιωτικοποίηση της
διαχείρισης απορριμμάτων και αύξηση
του κόστους για τους πολίτες
Για την ανάδειξη
αναδόχου για την κατασκευή, μέσω ΣΔΙΤ,
του εργοστασίου επεξεργασίας στερεών
αποβλήτων στην Ηλεία έχουμε να
παρατηρήσουμε τα εξής:
Είναι τουλάχιστον
παράταιρο να επιχαίρει σήμερα η Περιφέρεια
Δυτικής Ελλάδας ότι η Ηλεία είναι «η
πρώτη Περιφερειακή Ενότητα στη Δυτική
Ελλάδα και μόλις η τέταρτη σε ολόκληρη
τη χώρα, που βαδίζει στο δρόμο της
επίλυσης του θέματος της διαχείρισης
των απορριμμάτων».
Πρώτον, επιχαίρει
για ένα έργο για το οποίο δεν έχει καμία
αρμοδιότητα, καθώς αυτό εμπίπτει στην
ευθύνη του Φορέα Διαχείρισης Στερεών
Αποβλήτων Νομού Ηλείας που είναι ο
Κύριος του έργου αλλά και στο Δήμο Ήλιδας
που είναι ο φορέας υλοποίησης και ανέλαβε
την υλοποίηση της εν λόγω πράξης
υπογράφοντας Προγραμματική Σύμβαση.
Δεύτερον, ο
Κύριος του Έργου αναθέτει στο Φορέα
Υλοποίησης να λειτουργήσει ως ο αρμόδιος
Δημόσιος Φορέας έναντι της Ειδικής
Γραμματείας Συμπράξεων Δημοσίου και
Ιδιωτικού Τομέα και της Διυπουργικής
Επιτροπής Συμπράξεων Δημοσίου και
Ιδιωτικού Τομέα, σύμφωνα με την
προγραμματική σύμβαση και το άρθρο 100
του Ν.3852/2010.
Άρα η εμπλοκή
του Περιφερειάρχη στο συγκεκριμένο
έργο είναι καθαρά υπηρεσιακή-διαχειριστική
από τη μια μεριά, δείχνει όμως και μια
καθαρή πολιτική στάση από την άλλη.Τη
στάση του κυρίου Κατσιφάρα στα έργα με
τη μέθοδο Σύμπραξης Δημόσιου και
Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) αλλά και την
εφαρμογή της οδηγίας Φούχτελ για
φαραωνικά εργοστάσια στο «πειραματόζωο-Ελλάδα».
Με αφορμή λοιπόν αυτή του την τοποθέτηση,
καλό θα ήταν να απαντήσει ο κ. Περιφερειάρχης:
Πόσο θα κοστίσει
στους πολίτες η διαχείριση των απορριμμάτων
με τη μέθοδο αυτή;
Υπάρχουν
προτάσεις ή έστω μελετημένες λύσεις
χωροθέτησης των ΧΥΤΥ και των ενδιάμεσων
σημείων μεταφόρτωσης;
Υπάρχει
περιφερειακό πλάνο ανακύκλωσης και
κομποστοποίησης σύμμεικτων απορριμμάτων;
Μια μονάδα δυναμικότητας 100.000 τόνων, με
εγγυημένη (για τον εργολάβο...) ποσότητα
60.000 τόνων, δεν αντιστρατεύεται ευθέως
τη λογική ανακύκλωσης – κομποστοποίησης
– μείωσης του όγκου;